Koniczyna czerwona czy biała? Poznaj najważniejsze różnice

Wśród roślin motylkowatych drobnonasiennych koniczyny są jednymi z najczęściej wykorzystywanych przy produkcji wartościowych pasz objętościowych. Zasiewane w czystym siewie oraz jako komponent mieszanek traw wzbogacają żywienie o smakowite i tanie w produkcji naturalne białko. Koniczyna czerwona oraz koniczyna biała są najczęściej wybieranymi gatunkami przez polskich producentów.

Koniczyna czerwona jest idealna do koszenia

Fot. Ruń łąki kośnej z koniczyną czerwoną

Fot. Liście koniczyny czerwonej to źródło cennego białka

Gatunek ten nadaje się przede wszystkim na użytkowanie kośne, dostarczając wysokich plonów także podczas okresowych niedoborów wody. Wysiana w czystym siewie daje możliwość zbioru wysokobiałkowej paszy przez okres 2-3 lat. Koniczyna czerwona jako dodatek sprawdza się w mieszankach z trawami na grunty mineralne i organiczne.

Koniczyna biała jako uzupełnienie runi kośno-pastwiskowej

Fot. Kwiatostan koniczyny białej

Koniczyna biała jest w porównaniu do koniczyny czerwonej nieco niższa i stanowi doskonałe uzupełnienie runi pastwiskowej i łąk użytkowanych przemiennie. Na uwagę zasługuje bardzo wysoka odporność na częste spasanie i udeptywanie. Kilkuprocentowy udział koniczyny białej w runi zwiększa znacznie smakowitość i podnosi walory żyweniowe.

Najważniejsze różnice