Przewaga dentów nad flintami

Nie ma wątpliwości, że mieszańce o ziarnach typu dent charakteryzują się najwyższą zawartością skrobi. Jakie inne korzyści mają odmiany typu dent w uprawie dedykowanej na kiszonkę? 

Dent lepszy niż flint na kiszonkę

Jak pracowaliśmy nad dentami?

Celem hodowców kukurydzy Pioneer było opracowanie mieszańców o ziarnie typu dent, które mogłyby doskonale dawać sobie radę w trudnych warunkach klimatu morskiego. Osiągnęliśmy ten cel wypuszczając odmiany, odznaczające się dobrym wczesnym wigorem oraz wczesnym kwitnieniem, czyli niezbędnymi cechami do radzenia sobie w warunkach wzrostu na tych terenach.

Podczas, gdy hodowcy kukurydzy Pioneer koncentrują się na agronomii mieszańców i ich plonowaniu, Globalny Zespół Pioneera ds. Badań nad Żywnością (Pioneer Global Nutritional Sciences) pomaga producentom zwierząt hodowlanych, zrozumieć korzyści żywieniowe dentów. Kiszonka i ziarno z kukurydzy typu dent są od dziesięcioleci używane do karmienia zwierząt hodowlanych nie tylko w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Naszym celem jest dzielenie się ze światem doświadczeniami amerykańskich producentów zwierząt hodowlanych, którzy karmią najwyższej jakości dentami o wysokich wartościach odżywczych, co pozwala na uzyskanie tańszych dawek żywieniowych i doskonałe zdrowie żwacza.

Dent – idealny wybór dla hodowców bydła mlecznego

Głębsze, bardziej ekspansywne ziarna

Pierwszą korzyścią odżywczą dentów są głębsze, bardziej ekspansywne ziarna, które powodują większe gromadzenie skrobi w kolbie. Hodowcy uprawiający taką kukurydzę na kiszonkę rozumieją, że największe gromadzenie skrobi w ziarnach następuję w późnej fazie życia rośliny i wolą zbierać rośliny, gdy linia mleczna znajduje się między ½ do 3/4 w dół ziarna. Gwałtowne osadzanie skrobi w mieszańcach dentowych sprawia, że każdego dnia, gdy roślina kukurydzy pozostaje na polu, może gromadzić 0,5–1,0 procent więcej skrobi w każdej tonie kiszonki z kukurydzy. Nasze odmiany zostały zaprojektowane do wczesnego kwitnienia, więc roślina ma wystarczająco dużo czasu, aby odłożyć jak najwięcej skrobi.

Ziarna skrobi nie są w takim stopniu otoczone w białku zeiny, co granulki skrobi w mieszańcach o typie ziarna flint

Drugą zaletą odżywczą dentów jest to, że ziarna skrobi nie są w takim stopniu otoczone w białku zeiny, co granulki skrobi w mieszańcach o typie ziarna flint. Opublikowane badania wykazały, że bakterie żwacza mają większy dostęp do ziaren skrobi dentów, niż do ziaren skrobi flintów. Powoduje to wzrost bakteryjnych drobnoustrojów w żwaczu, co przekłada się na zmniejszoną potrzebę uzupełniania białka pokarmowego, ponieważ organizm zwierzęcia trawi bakterie żwacza, traktując je jako doskonałe źródło białka, gdy te wypływają ze żwacza do jelita cienkiego. To właśnie mikrobiologiczne źródło białka pozwoliło wysokowydajnym krowom mlecznym w Ameryce Północnej potrzebować tylko 15-16% surowego białka w dawce.

„Przeżuwacze potrzebują trawienia skrobi w żwaczu w celu napędzania produkcji propionianu (jako źródła energii) i zwiększenia wydajności populacji drobnoustrojów, które są następnie trawione w jelicie cienkim jako źródło białka o bardzo wysokiej jakości. Zbyt mała strawność skrobi w żwaczu powoduje niższą produkcję i droższe dawki żywieniowe, podczas gdy nadmiernie wysokie trawienie skrobi w żwaczu objawia się kwasicą powodującą zmniejszone pobieranie i obniżone składniki mleka. Trudno jest przewidzieć, ile skrobi zostanie strawione w żwaczu w porównaniu z jelitem cienkim, ale celem hodowcy bydła jest to by uzyskać mniej niż 3% skrobi traconej w kale i należy praktycznie podejść do oceny całkowitego trawienia skrobi w przewodzie pokarmowym,” – Dr Bill Mahanna, Pioneer Global Nutritional Sciences Manager

Znacznie wyższy poziom całkowitego trawienia skrobi w przewodzie pokarmowym (i tym samym mniejsze straty skrobi w kale) niż ziarna flintowe

Wiadomo również, że proces kiszenia wpływa również na strawność skrobi w żwaczu. Działanie bakterii i niskie pH rozpuszczają w miarę upływu czasu otaczające ziarna skrobi białko (zeinę), co powoduje, że strawność skrobi w żwaczu idzie w górę w dentach i flintach i stabilizuje się po około 6 miesiącach zakiszania. Jednak badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Lotaryngii we Francji wykazały, że mieszańce dentowe miały znacznie wyższy poziom całkowitego trawienia skrobi w przewodzie pokarmowym (i tym samym mniejsze straty skrobi w kale) niż ziarna flintowe. Podczas gdy mieszańce flintowe i dentowe zbiegały się w trawieniu skrobi po 6 miesiącach kiszenia, ziarna dentów nadal utrzymywały przewagę ilościową. Doprowadziło to producentów produkujących kiszonkę z mieszańców dent i flint we Francji, Niemczech i Wielkiej Brytanii do zbioru mieszańców o typie ziarna dent pod koniec ich wegetacji, dzięki czemu karmi się zwierzęta, aby w pełni wykorzystać przewagę strawności skrobi w żwaczu.

Kolba kukurydzy z ziarnem typu dent

Doskonała wydajność biomasy

Kiszonka z kukurydzy jest skarmiana w celu uzyskania wysokiej strawności i wydajności skrobi oraz włókna. Nasze odmiany oprócz wyższej wydajności skrobi zapewniają również doskonałą wydajność biomasy. Północnoamerykańscy farmerzy uprawiający kukurydzę na kiszonkę mają przywilej siewu mieszańców kiszonkowych o brązowym nerwie głównym (tzw. BMR) w celu zwiększenia strawności włóka. Szeroko zakrojone badania uniwersyteckie i branżowe wykazały, że krzyżowanie wsteczne zmutowanego genu BMR (niemodyfikowanego genetycznie) do genetyki odmian kiszonkowych było jedynym sposobem na znaczne podniesienie strawności włókna.  Ze względu na fakt, że warunki środowiska w jakim rośnie kukurydza  mają 3-krotnie większy wpływ na strawność włókna niż genetyka mieszańców. Dobrą wiadomością jest to, że Pioneer aktywnie rozwija mieszańce niemodyfikowane genetycznie, które będą odporne na warunki wzrostu w klimacie morskim.

Dr Bill Mahanna, Pioneer Global Nutritional Sciences Manager